Dlaczego powinieneś/powinnaś się przygotować stopniowo do takiego wyzwania?
- Po pierwsze, wyzwanie to nie przynosi dla wszystkich efektów, jak jest przez wielu obiecywanie. U wielu genetyka tak prostym ćwiczeniem nie rozbuduje tak szybko pośladków (a o to najczęściej chodzi w tym ćwiczeniu), a jak nie działa tak szybko i wprost to można zacząć wykonywać trening bardziej metodycznie.
- Po drugie stawy i ścięgna muszą stopniowo przyzwyczajać się do obciążenia specyficznego dla przysiadów i o jest największa nasza uwaga do próby podchodzenia robienia 100 przysiadów dziennie z marszu. Przeczytaj nasz osobny artykuł, w którym tłumaczymy: ile robić przysiadów dziennie, żeby były efekty, żebyś nie nabawić się kontuzji.
- Po trzecie w treningu - jeżeli myślimy o rozbudowie mięśni trzeba progresować, czyli zwiększać objętość treningu przez dodawanie ilości powtórzeń, przez dodawanie dodatkowego obciążenia lub utrudnianie ćwiczeń. Najlepszym sposobem na progresowanie w przysiadach jest zwiększanie obciążenia, jakie podnosimy, a nie dodawanie ilości powtórzeń. Przysiady najprościej robić ze sztangą, z kettebels lub nawet ze zwykłymi hantlami. W przypadku tych dwóch ostatnich ciężar, którym możemy się dociążyć nigdy nie będzie taki jak progresowanie w przysiadach ze sztangą.
envato, autor LightFieldStudios | Kobieta robiąca przysiad, ilustracja do artykułu 100 przysiadów dziennie
Jak robić 100 przysiadów dziennie?
Jeżeli roztrenujesz się przynajmniej paręnaście dni, a najlepiej kilka tygodni, to dla każdej zdrowiej osoby wykonanie 100 przysiadów dziennie nie będzie większym problem. Ważne jest, tylko żeby:
- podzielić przysiady na sensowne serie, proponujemy 5 serii po 20 przysiadów,
- wykonywać przysiady z odpowiednią techniką. Odpowiedni wzorzec ruchowy w przysiadach jest szczególnie ważny dla osób z dużą nadwagą, które będą znacznie obciążały swoje mięśnie i stawy.
- UWAGA: jeśli masz jakieś kontuzje lub znaczną nadwagę, to skonsultuj pomysł robienia 100 przysiadów dziennie ze swoim trenerem, fizjoterapeutom lub lekarzem.
